Granica Świętego Jana. Szlakiem najstarszych kamieni granicznych Polski. 4 grudnia 2021r

Wycieczka jednodniowa.

Jedziemy na Przedgórze Sudeckie odszukać relikty średniowiecznej granicy w postaci granitowych słupów postawionych na przełomie XII i XIII wieku ,czyli ponad 700 lat temu.

Historyczna granica rozdzielała dawne księstwo biskupów wrocławskich od księstwa brzeskiego i ziębickiego. Nazwa powstała od św.Jana Chrzciciela-patrona wrocławskiej diecezji.

Każdy z kamieni granicznych na jednym z boków posiada ukośny krzyż(średniowieczne oznaczenie granicy),na następnym boku symbol pastorału ,a na ścianie frontowej wyryto litery w trzech rzędach:TMI/SCI/IOCHIS, które są skrótem łacińskiego-TERMINI SANCTI IOHANIS czyli Granice Świętego Jana.

Dokładny opis, historię oraz mapkę można znaleźć w opracowaniu pasjonata Ziemi Ziębickiej pana Henryka Sławca,z którego to opracowania pozwolę sobie zacytować:  ” Słup drugi, czwarty i szósty (u nas kolejność 6,3,1  dopis.mój )zostały wykonane i postawione w końcu XIII w. jako pierwsze, gdy biskupem wrocławskim był biskup Jan Romka (1292-1301). Słupy te mają dawny krój pisma, ma to miejsce w pierwszym rzędzie inskrypcji (litery T i M oraz litera H, znajdująca się w trzecim rzędzie inskrypcji) występujące na tych słupach, to forma kroju pisma zanikająca na początku XIV w. Po roku 1340 ustępując całkowicie miejsca łacińskim formom liternictwa. Możliwe jest też, że słupy te zostały wykonane przez warsztat kamieniarski klasztoru cystersów w Henrykowie. W tym okresie rozpoczęto budowę pierwszego kościoła murowanego w Henrykowie. Słup pierwszy, trzeci i piąty mają już łacińską formę liternictwa w pierwszym rządzie inskrypcji. Słupy te z pewnością były wykonane i postawione na początku XIV w., gdy biskupem wrocławskim był biskup Henryk z Wierzbna (1302-1319) który, jako pierwszy z biskupów przyjął tytuł książęcy. Biskup ten wprowadził wówczas do herbu biskupstwa wrocławskiego herb Nysy. Herb ten zachował się do dnia dzisiejszego w herbie archidiecezji wrocławskiej. Litera (h) w trzecim rzędzie nie zmieniła się i występuje na wszystkich słupach. Słupy 1, 3 i 5( u nas 5,4,2 dopis. mój) różnią się od słupów pierwszej grupy (są jaśniejsze) a także zewnętrzną fakturą granitu. Słupy te mogły być wykonane z innego gatunku granitu i przez inny zespół kamieniarski. Granica św. Jana pokrywa się z granicą woj. dolnośląskiego z woj. opolskim. Słupy 2, 3, 4, 5, i 6 (u nas 6,4,3,2,1 dopis. mój ) skierowane są stroną, na której znajduje się napis TMI / SCI / IOHIS wskazując kierunek, w którym biegnie linia granicy. Natomiast 1( u nas 5 dopis. mój) słup, jako jedyny skierowany jest inskrypcją w stronę, z której wkraczano na teren księstwa biskupiego

Praktyczne wskazówki–szlak żółty na mapie w terenie nie istnieje, dojście do kamieni 2,3 i 6 w porze letniej może być utrudnione ze wzlędu na uprawy rolne. Pomocną w odnalezieniu kamieni w terenie jest aplikacja KaMap z mapą Przedgórze Sudeckie , na której kamienie graniczne są zaznaczone.Współrzędne na zrzutach –położenie kamieni.

Kamień pierwszy

Parkujemy przy drodze Skoroszyce-Chróścina.Polna droga zaprowadzi nas do kamienia. Ok. 2km.

 

Kamień 2

Samborowice-z okolic pałacu polną drogą, dalej przez pola uprawne. Ok. 1.6km.

 

Kamień 3

Wigańcice-początkowo drogą gruntową w kierunku Szklar, potem na przełaj przez pola uprawne. Ok. 1.8 km.

 

Kamień 4

Osina Wielka-lokalną drogą (terenówką można dojechać) na Chociebórz. Ok. 1.7 km.

 

Kamień 5

Przy samej drodze zaraz za Lipnikami jadąc na Starczówek.

 

Kamień 6

Kilkaset metrów dalej od kamienia nr 5 na łuku drogi do Starczówka w prawo odchodzi widoczna polna droga (żółty szlak na mapie) przez zagajnik leśny do dolinki wśród pól, dalej gruntami ornymi na wzniesienie. Ok. 1.4 km