Beskid Niski. Łemkowyna: Czarne, Wołowiec, Nieznajowa, Radocyna Wyszowatka, Długie 30.10 - 1.11 2021r - zdjęcia, informacje, zabytki oraz ciekawostki

Beskid Niski. Łemkowyna: Czarne, Wołowiec, Nieznajowa, Radocyna Wyszowatka, Długie 30.10 – 1.11 2021r

Wyprawa trzydniowa.

Wracamy po półtorarocznej przerwie w okolice Radocyny (http://polskiodkrywanie.pl/beskid-niski-sladami-dawnych-wsi-lemkowskich-jasionka-lipna-radocyna-czarnebanica-6-czerwca-2020r/). Spełniamy nasze marzenia o noclegu w Chyży Hani w Krzywej, która stanowić teraz będzie naszą bazę wypadową. Polecamy wszystkim to gościnne miejsce pozwalające poznać smaki i tradycje łemkowszczyzny.

Wędrujemy malowniczymi terenami nieistniejących już łemkowskich wsi. O tym, że kiedyś było tu gwarno i tętniło życie przypominają nam liczne kamienne krzyże, kapliczki, cerkwiska, porastające mchem nagrobki na opuszczonych cmentarzach. Pełno tu dziczejących jabłonek i ukrytych w trawach śladów dawnej zabudowy, domowych piwniczek.Otwieramy symboliczne drzwi w Nieznajowej, Radocynie i Długiem-niestety panuje za nimi cisza, cisza krzycząca o tragicznych losach mieszkańców tych ziem. Większość naszej wędrówki prowadzi dzikimi, otwartymi terenami z pięknymi widokami na okoliczne wzgórza, łąki i lasy. Potok Zawoja i rzeka Wisłoka wielokrotnie przecinały nam drogę co przy niskim -na szczęście- stanie wody nie było problemem. Po intensywnych opadach pokonanie odcinka Wołowiec-Czarne byłoby niemożliwe. Sporo problemów sprawiło nam dotarcie do Jeziorka Osuwiskowego od strony Radocyny, bowiem zielony szlak w pewnym momencie zamyka brama i ogrodzenie prywatnej posiadłości. Na trasie spotykamy kolejne cmentarze wojenne z okresu I Wojny Światowej, której zawierucha doświadczyła też mocno te tereny.

Przy pięknej, słonecznej pogodzie dwa dni włóczyliśmy się po beskidzkich bezdrożach w ciszy, w jesiennym złocie modrzewi.

Dzień pierwszy. 30 października 2021 roku.

Czarne-Żydówka 679m n.p.m.-Sucha 687m n.p.m.-Wołowiec-Nieznajowa-Czarne.

Trasa ok. 17,6 km

: wczesnym rankiem w dawnej wiosce Czarne-w okolicy bacówki-zatrzymujemy się przy łemkowskich krzyżach

: obok kapliczka wnękowa

: bacówka

: przed nami widoczna kopuła murowanej kapliczki przy Wisłoce

: kapliczki i i krzyże blisko siebie

: łemkowskie ślady

: w objęciach drzew

: wnęki przeważnie puste

: przy drodze do Radocyny

: łemkowska Pani

: po gwarnej kiedyś wsi zostali tylko tacy świadkowie

: z kwiatami i figurką

: na kapliczkach zazwyczaj data i nazwisko fundatora

: na kamiennej kopule krzyż

: w dolinie płynie Wisłoka

: budzi sie dzień-auto zostawiamy kawałek dalej za pracownią ceramiki

: droga w kierunku Radocyny

: teren przy pracowni ceramicznej

: wracamy w kierunku szlaku narciarskiego prowadzącego na Żydówkę

: przy drodze kapliczka pod wielkim dębem

: w prawo droga na Nieznajową a my do szlaku w lewo

: bez krzyża

: ale z płaskorzeźbą

: mało czytelna inskrypcja

: murowana kapliczka nad Wisłoką

: przykryta blachą

: we wnętrzu polichromie

: polichromie chrystusa zmartwychwstałego

: zwiastowanie i wypędzenie z niebios szatana

: na tle starych malowideł

: na ścianach

: zanikające

: czas robi swoje

: oświetlony porannym blaskiem

: przy dębie opuszcamy drogę i obok potoku zasilającego Wisłokę wychodzimy na polany

: bez szlaku na Żydówkę

: wspinamy się coraz wyżej

: zostawiamy za sobą Czarne

: idziemy do granicy lasu

: droga w dolinie a powyżej wędrowaliśmy już kiedyś w 2020 roku idąc z Jasionki

: pod ścianą lasu widoczny z daleka znak szlaku konnego

: tam widokowa część wędrówki się skończy

: za nami takie widoki

: raźno pod górę

: za nami w blasku słońca

: a gdzieś tam w oddali …

: feria barw …

: brodząc w liściach idziemy przez las

: przymrozki sprawiły,że drzewa straciły już liście

: w drodze na Zydówkę

: było ich więcej ale nie zrywamy

: słońce doświetla polany

: przed szczytem

: tablicy na szcycie brakuje i widoków też

: po krótkim marszu osiągamy Suchą ( 687m n.p.m.)

: teraz łagodnie obniżamy wysokość

: ściężka w innym ujęciu

: mini wzniesienie

: przy wielkim drzewie skręcamy w prawo

: mijamy taki leśny słupek

: dochodzimy do leśnego traktu

: nieodzowny do pracy w lesie

: prosty ale skuteczny

: wychodzimy na leśną drogę i idziemy nią do Wołowca

: tylko modrzewie w kolorach

: leśny wąwóz

: z powalonymi drzewami

: ściana lasu i zarysy cerkwi w Wołowcu

: nagie drzewa pozwalają podglądać z daleka

: świątynie unicką wzniesiono w XVIII wieku

: przed wyjściem na główną drogę pierwsza i nie ostatnia dzisiaj przeprawa przez potok Zawoja

: przed nami parking w pobliżu cerkwi

: dobrze,że stan wody niski

: przed wybuchem II wojny światowej w Wołowcu były trzy świątynie-obecna unicka,czasownia prawosławna oraz niedokończona prawosławna cerkiew

: cerkiew prawosławną rozebrano w 1955 roku a unicka przetrwała w roli owczarni pasterzy podhalańskich…

: poniżej cerkwi kamienny krzyż

: z okaleczoną figurą

: fundator i data

: jabłonie opuszczonych sadów

: w latach powojennych wyposarzenie cerkwi zostało rozkradzione lub zniszcone

: trochę historii

: ogrodzenie wokół zamknięte na kłódkę-czyli nowość-podejść się nie da

: przy cerkiewnym ogrodzeniu

: przy cerkwi cmentarz z kamiennymi nagrobkami

: autorstwa mistrzów sztuki kamieniarskiej z Bartnego

: kamienna tablica z cyrylicą

: kryte gontem

: tu spoczywa…

: z trzema kopułami z kutymi krzyżami-brak okien od południa

: cmentarne nagrobki

: świadkowie historii

: cerkiew nie posiada okien od strony południowej-uważanej za należącą do sił piekielnych…

: wieś- podobnie jak inne łemkowskie-opustoszała po wojnie

: w 1936 roku mieszkało tutaj ok.700 Łemków,paru Żydów i Cyganów

: Madonna wśród drzew

: piękno zamknięte w kamieniu

: strażnik pamięci

: drewniane nuty

: nowy cmentarz z kilkoma starymi nagrobkami

: dalej idziemy przez Wołwiec w kierunku Bartnego(szlakiem) droga prowadzi do Banicy

: zabytkowy kamienny spichlerzyk

: szlakami

: urocze siedlisko

: nawet tutaj gipsowe figurki pasują

: został cokół

: 135 lat już tu stoi

: w zieleni

: na Banicką Górę i do Bartnego

: na rozdrożu

: za domami w dali zabytkowe krzyże

: trudno podejść

: prawie stuletnia (1924 )czeka na pomoc

: i ostatnia,którą chcieliśmy odnaleźć

: kamienny krzyż

: wracamy drogą do cerkwi i dalej idziemy w kierunku Nieznajowej-mijamy kolejny łemkowski krzyż

: z postacią świętego

: i figurą

: przy drodze łemkowska zagroda ,przy niej stary krzyż

: mała chyża

: wygląda jak bania

: kolejna urocza zagroda

: piwniczka ziemna

: w objęciach drzewa

: przed nami Zawoja znowu przecina szlak

: z daleka ciekawe budynki po lewej stronie

: cały teren monitorowany i ogrodzony

: na skarpie Zawoi niedostępny krzyż

: nie da się podejść ale można przybliżyć

: Wołowiec zostaje za nami,idziemy wzdłuż potoku Zawoja

: po prawej rozległe pastwiska

: po opadach zamienia się w rwącą rzekę

: Uherec przed nami

: na drugim brzegu my

: razem raźniej

: Zawoja meandruje

: z naszej strony wysoka skarpa

: kolejny bród przed nami

: nie trzeba wyciągac z plecaka woderów

: w oddali kolorowa linia lasu

: w blasku słońca

: ostał się tylko kamienny cokół

: za nami

: ściezka prowadzi teras przez Magurski Park Narodowy

: wejście oznaczone tablicą

: pójdziemy trochę „buszem”

: pogoda nam dopisuje

: potok teraz wdole po prawej

: na terenie parku późna jesień

: pomiędzy lasami

: przy dziupli

: przed nami ukryta w zaroślach kapliczka

: kapliczka domkowa

: odnowiona,kryta gontem

: z obrazami świętych

: kopuła z krzyżem i małą wnękową kapliczką

: przystrojony kwiatami

: przy wejściu fragmenty krzyża

: bez głowy

: ściezką do Nieznajowej

: i kolejna przeprawa

: suchą stopą

: kamienie ułatwiają przejście

: ale czysta woda

: płynie do Wisłoki

: to nie San na szczęście

: drzewa już bez liści

: małe spadziki

: i który to już raz przechodzimy

: wśród kamieni

: dalej idąc podziwiamy bukowiny

: wychodzimy na otwartą przestrzeń

: złocą się modrzewie

: potok Zawoja długi jak wioska

: powalone drzewa na Zawoi

: malutkie kaskady

: tworzą niewielkie jeziorka

: przedzierają się przez skały

: kiedyś była tu piwniczka

: ślady dawnej wsi

: przy szlaku duzo sakralnych pamiątek

: kamienny z inskrypcją

: 1906 rok i fundator

: na terenach dawnej wioski

: kawałek dalej kolejny ślad przeszłości

: na rozległej łące

: ze złotymi modrzewiami w tle

: z uszkodzoną figurą na krzyżu

: zachowana figura we wnęce Mater Boża

: na sławę, na chwałę

: gra kolorów

: złote korony

: za rzeką olbrzymi krzyż

: idziemy w prawo obok ruin

: by podejść do krzyża znowu musimy przekroczyć Zawoję

: może to już ostatni raz?

: na polanie pod lasem

: kapliczka ma otwierane drzwiczki

: z kwiatkami polnymi na rekach

: kamienna figura

: z bukietem ponych kwiatów

: 1913 rok, stoi tu ponad 100 lat

: ku niebiosom

: niedaleko cokół pozbawiony krzyża

: porasta mchem

: przy szlaku kolejne łemkowskie krzyże

: ten krzyż wyróżnia się swoimi rozmiarami

: przy nim jestem mały

: na łąkach przy Spełzłym Lesie

: w otoczeniu starych drzew

: kolejny świadek historii

: z kamiennym cokołem

: z 1896 roku

: żeliwne zwieńczenie

: z krzyżem i datą

: w 1785 roku w Nieznajowej żyło prawie 300 grekokatolików(Łemków-Rusinów) i siedmiu Żydów-cerkiew wzniesiono w 1780 roku

: w XIX wieku wieś była lokalnym ośrodkiem handlowym z targami i jarmarkami,młynem i karczmą

: zniszczone w czasie I wojny światowej zabudowania wioski zostału przez mieszkańców odbudowane

: w latach międzywojennych był tutaj urząd pocztowy,tartaki,posterunek policji,karczma,młyn i leśniczówka

: mieszkali wspólnie tu Łemkowie,Polacy,Żydzi i Cyganie

: mieszkańcy Nieznajowej (prawie wszyscy Łemkowie)w 1927 roku przeszli na prawosławie

: jako,że nie mogli korzystać z cerkwi unickiej w 1930 roku wznieśli własną świątynię

: wyposażenie starej,nieużywanej cerkwi „przeniesiono” do nowej ,prawosławnej

: dochodzimy do cmentarza wiejskiego Nieznajowej

: w otoczeniu starych drzew

: z zabytkowymi nagrobkami i makietą cerkwi unickiej

: w pniu drzewa

: cerkwisko unickie-naprzeciw niej stała cerkiew prawosławna

: najstarszy krzyż pochodzi z 1900 roku

: w czasie II wojny światowej wieś nie oległa znisczeniu

: w 1945 roku skuszeni obietnicami”raju na ziemi” prawie wszyscy mieszkańcy wioski wyjechali na Ukrainę

: Polacy przeprowadzili się do Czarnego

: w czasie akcji „Wisła” pozostałych mieszkańców wysiedlono na Ziemie Odzyskane-wieś opustoszała

: cerkiew unicka była jedną z najpiękniejszych cerkwi łemkowskich

: niedaleko cerkwi mieli swój posterunek policjanci

: między cerkwiami była kiedyś szkoła jednoklasowa

: cerkiew unicka zawaliła się w latach 60-tych XX wieku

: dzwonnica przetrwała do 1973 roku

: wiersz Harasymowicza o cerkwi w Nieznajowej

: na terenie Nieznajowej od lat 60-tych był zakład karny istniejący do stanu wojennego-więźniowie”sprzątali”teren po dawnych mieszkańcach

: więźniowie rozebrali cerkiew prawosławną,również chyże,budynki gospodarcze

: również przyczynili się do zniszczenia małej architektury sakralnej

: odrzwia z cerkwi z datą 1780 zostały uratowne przez mieszkańca wioski i znajdują się w Bartnem

: cmentarz ,krzyże i kapliczki otoczone są opieką Stowarzzyszenia z Krzywej

: epitafium

: odnowione nagrobki łemkowskiego cmentarza

: teren ogrodzono,oczyszczono

: ku pamięci dawnych mieszkańców

: na szklanym ekranie cerkiew unicka

: idziemy dalej przez Nieznajową

: we wnęce ślady pszczelego domu

: Zawoja już wkrótce zasili Wisłokę

: przed nami widoczna z daleka chatka- dawna leśniczówka

: szlak żółty przed Zwoją biegnie w prawo, my przekraczamy bród i idziemy na Rostajne

: przy drodze krzyże i symboliczne drzwi do wioski

: łemkowska chyża

: przy krzyżu można podumać

: staruszek

: łemkowska rodzina

: wejście do chyży-syboliczne drzwi prowadzą ce do wioski

: z historią wioski

: kolejny przydrożny ukrzyżowany

: też prawie wiekowy

: drogą przez Nieznajową

: na tle Cyrli dawny plac targowy i w zagajniku pozostałości po tartaku

: przydrożny

: przy drodze na Rostajne

: Święta Rodzina

: niemi świadkowie

: 1901 rok

: wracamy i ostatni raz przekraczamy Wisłokę

: pójdziemy żółtym szlakiem

: w chatce,dawnej leśniczówce mieszkał gajowy uprowadzony w 1947 roku przez UPA-pomnik ku jego czci stoi przy leśniczówce w Radocynie

: jeziorko przy ujściu Zawoi do Wisłoki

: Chatka Studencka czynna okresowo

: idziemy dalej doliną

: z pięknymi widokami

: teraz Wisłoka będzie się wiła na naszej drodze

: podobnie jak wcześniej ,tylko rzeka inna

: słońce powoli chowa się za wzniesieniami

: mijamy samotny dom

: z drutem kolczastym dla nieproszonych gości

: duża posiadłość w zupełnej głuszy

: domowa kapliczka

: duszek

: a jednak…znowu cieszy nas niski stan wody

: obejść się nie da

: utopić też nie

: pod czy nad? oto jest pytanie

: ze słońcem w plecaku

: przeprawiamy się kolejny raz

: wychodzimy na otwarty teren

: żegnamy Magurski Park Narodowy

: ostatnia przeprawa

: powoli kończymy wyprawę

: to już Czarne i znajoma kapliczka

: jeszcze chwila i będziemy przy aucie

Dzień drugi. 31 października 2021 roku.

Czarne-Radocyna-Jezioro Osuwiskowe-Przełęcz Długie-Wyszowatka -Długie-Czarne

Trasa ok. 17,1 km.

: Krzywa-Chyża Hani jest naszą bazą

: zbudowana w stylu łemkowskiej chyży (chaty)

: naprzeciwko chyży zabytkowa cerkiew z 1924 roku

: wyjątkowa chata,wyjątkowi Gospodarze

: obok parkingu przy chacie cmentarz kościelny

: chyża i cerkiew

: o poranku

: nagrobek z figurą Matki Bożej z dzieciątkiem z końca XIX wieku

: dom z łemkowskimi tradycjami

: mały sklepik z domowymi przetworami,książki

: książki trudne do zdobycia i krywulki wykonany przez gospodynię

: pełno tutaj pamiątek i ciekawych zbiorów

: łemkowski strój kobiecy

: detale

: przed naszym pokojem mała czytelnia

: z Krzywej kamienistą drogą-podobnie jak wczoraj docieramy do Czarnego-za warsztatem ceramiki- przy Wisłoce na łąkach krzyż

: łemkowska sztuka kamieniarska

: figura mchem porasta

: parkujemy przy drodze do Radocyny

: Wisłoka nieopodal

: tędy szliśmy kiedyś na rozległe polany nad Czarnem

: przed nami Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy

: dużo miejc noclegowych

: w prawo droga prowadzi do Lipnej-my pójdziemy prosto przez tereny dawnej wsi Radocyna

: krzyz z 1936 roku upamiętniający zniesienie pańszczyzny w Galicji-

: obok krzyża na skarpie lapidarium

: dwa krzyże,kapliczka i cokół kamienny

: krzyże ze wsi Lipna,kapliczka Świętej Rodziny z roku 1903 przeniesiona z dawnej wsi Czarne

: wśród jesiennych drzew

: po lewej stronie królestwo bobra

: rozległe bagienne tereny

: terenami dawnej wioski

: rozlewiska Wisłoki

: ściezką na bagna

: próbujemy wypatrzyć bobra

: dalej podejść się nie da

: wracamy na drogę

: pod jabłonką

: wiekowy

: za nami

: niegdyś Radocyna była tętniącą zyciem wsią

: w okresie międzywojennym był a tutaj szkoła,czytelnia,działał wiejski teatr

: w 1936 roku żyło tu ok.500,większość prawosławnych

: najstarszą cerkiew zabrała rzeka podczas powodzi,nową-unicką-postawiono w 1898 roku

: po schizmie tylawskiej wieksza część mieszkańców przeszła na prawosławie i postawiła swoją świątynię

: nowo powstałe domki dla turystów

: po wojnie część mieszkańców(pod naciskiem) wyjechała w okolice Krzywego Rogu,akcja „Wisła”dokończyła dzieła-Radocyna opustoszała

: przyroda zaczęła obejmować teren wioski

: pasieka nad Wisłoką

: czekają na turystów

: otoczony betonową balustradą

: cyrylica w kamieniu

: przy szlaku

: wije się rzeczka

: w barwach jesieni

: jest malowniczo

: przy drodze budynek i mnóstwo gości-prezed budynkiem na mapie szlak zielony prowadzi do jeziorka osuwiskowego

: symboliczne wsi do Radocyny

: nieco oddalony od drogi

: zaniedbana łemkowska kapliczka

: za szybką

: Madonna

: budynek dawnej szkoły z 1912 roku-jedyny zachowany budynek Radocyny

: kapliczka widziana od szkoły

: w budynku szkoły stacjonował kilka lat oddział Wojska Polskiego

: dwóch Łemków powróciło tutaj w latach 50-tych

: w tym roku remontowano szkołę na potrzeby zakładu karnego w Wyszowadce,który miał filię w Radocynie

: Łemkowie zostali wypędzeni przez władze PGR-u

: budynek używany potem jako obora przez pasterzy uległ dewastacji

: niedaleko cmentarza ładny drewniany domek

: wyremontowany,na uboczu

: przed cmentarzem po lewej stronie drogo w zaroślach jeszcze jeden krzyż

: z figurami świętych

: droga prosto prowadzi do granicy-po prawej na wziesieniu cmentarz wojenny nr 43 oraz łemkoeski cmentarz wiejski

: wejście na teren cmentarzy

: w jesiennej szacie

: cerkwiska nie udało nam się odnaleźć

: przy drodze

: strażnik historii

: na wprost cmentarz wojenny

: na tablicach historia wioski

: na zaniedbanym cmentarzu wiejskim

: wzniesienia po drugiej stronie drogi

: kamienne krzyże

: zostało ok.20 nagrobków

: teren cmentarza zaniedbany,trudno się tu poruszać

: staramy się dotrzeć jedak wszędzie,nie wadomo co przetrwa następne lata

: mogiły dawnych mieszkańców

: ktoś jeszcze pamięta

: z figurą Madonny

: ten z żeliwnym krzyżem

: czas zrobił swoje

: i drewniany też się ostał

: w objęciach przyrody

: i kamień czas toczy

: w narożnku cmentarza

: spoglądają na drogę

: na łemkowskim cmentarzu wiejskim

: obok cmentarz wojenny nr 43

: na krzyżu

: kamienny obelisk w centralnej części cmentarza wojennego

: cmentarz jak wiele innych z I wojny światowej zaprojektował Dusan Jurkovic

: „Nie znaliśmy życia drugiego człowieka,teraz śmierć nas połączyła”

: krzyże upadają…

: z cmentarza widać drewniany domek

: czas nie zna litości

: idziemy teraz w kierunku jeziora osuwiskowego,nie wracamy jednak do zielonego szlaku

: skracamy drogę i w okolicach cmentarza przekraczamy Wisłokę-szkoła zostaje w dole

: podchodzimy polanami w kierunku granicy lasu

: im wyżej tym rozleglejsze widoki-widoczna droga prowadzi do Koniecznej

: Radocyna w dole

: dalej idziemy bukowym lasem kierując się na zielony szlak

: trawersujemy ostre zbocze

: kładką zmurszałą nie da się przejść-idziemy w chaszczach dalej

: znajdujemy bród na potoku,przechodzimy przez prywatne ogródki działkowe i wychodzimy na drogę(szlak zielony) za nami Radocyna

: niestety parę metrów dalej szlak przegradza prywatna posiadłość-Ranczo u Bolka

: w lewo nie da się obejść,w prawo ogrodzienie dochodzi do bagien

: musimy to obejść-wracamy przez działki do miejsca gdzie przeszliśmy przez potok

: pójdziemy jego prawą stroną

: tędy przechodzimy przez działki

: po desce przez bród

: dalej leśną drogą szukamy miejsca by odbić w lewo i wrócić na szlak

: długi czas rozlewiska blokują przejście

: mijamy bobrowe tereny

: zatrzymana tamami woda

: musimy iść dalej szukać przejścia

: w wąskim miejscu przez rzucone stare pnie dostajemy się na drugą stronę

: wokół ślady bobrowej rodziny

: świeżo okorowane drzewo

: odnajdujemy zielone znaki

: nie możemy zlokalizować jeziorka w miejscu gdzie na mapie GPS pokazuje jego położenie

: idziemy zielonym dalej,później wracamy-zrezygnowani odpuszczamy poszukiwania i idziemy dalej za znakami

: to na pewno nie to

: wreszcie przy samym szlaku pojawia się jeziorko osuwiskowe ,którego szukaliśmy

: jeziorko jest w dolince pod Dębim Wierchem 664m n.p.m.

: powstało przez zablokowanie jednego z dopływów Wisłoki osuniętym kawałkiem zbocza

: liście jak jesienna rzęsa wodna

: o każdej porze roku musi tu być pięknie

: ponoć jest głębokie

: idziemy dalej w kierunku Przełęczy Długie

: trasa jest słabo miejscami oznakowana

: liście szeleszczą pod nogami

: wychodzimy z cienia lasu

: teraz już dobrze widoczną drogą zejdziemy do przełęczy

: po prawej w dole Wyszowat(d)ka

: okoliczne wzgórza

: w dali Grab

: ze swoim kościołem

: do Wyszowatki pójdziemy

: schodzimy ku przełęczy

: Przełęcz Długie

: poniżej kolorowej ściany lasu droga do Radocyny

: stamtąd idziemy

: na przełęczy wita nas kamienny krzyż graniczny wiosek Długie i Wyszowatka

: w błękicie nieba

: kamienistym duktem idziemy do Wyszowatki

: Pasmo Graniczne

: w 1931 roku prawie wszyscy mieszkańcy wioski przeszli na prawosławie(ok.200 osób)

: cerkiew zbudowano w 1932 roku

: Wyszowatka i Pasmo Graniczne

: w dali Grab ze swoim kościołem

: kościół z lat 70-tych XX wieku w miejsce dawnej cerkwi,która spłonęła od uderzenia pioruna

: pierwsze zabudowania wioski

: kamienny krzyż

: i obok własnej produkcji ciągnik

: kawałek dalej przy drodze

: w tyle zabudowania mieszkalne dawnego PGR-u

: PGR powstał w latach 50-tych

: stał się tutaj gospodarzem w opustoszałej wiosce

: budynki gospodarcze

: ciekawostka-na ścianie budynku postać kobiety-manekin

: wita miłych gości

: i druga postać na oknie umieszczona

: elegantka

: idąc przez wieś napotykamy kolejny łemkowski krzyż

: z 1904 roku

: sklepik dzisiaj nieczynny

: murowana kapliczka z 1924 roku

: i podrugiej stronie drogi samotnik

: kapliczka na końcu gospodarstwa rolnego

: droga do Grabu

: na kapliczce

: we wnęce figura

: wnętrze kapliczki

: obok leżą kamienne fragmenty cokołu

: idziemy jeszcze kawałek do ukrytego w zagajniku po prawej krzyża

: ostatni w wiosce

: z resztą żeliwnego krzyża we wnęce

: w kanarach drzew

: miejsce po cerkwi rozebranej w latach 1953-54 trudne jest dzisiaj do zlokalizowania,o istnieniu starego cmentarza ( 1 nagrobek) nie wiedzieliśmy-szkoda